Citroen Xsara Picasso 1.8 - Fiat Stilo Multiwagon 1.8
O πόλεμος του... χώρουΣτέσιον και MPV διεκδικούν μερίδιο από το ίδιο αγοραστικό κοινό. Τα μεν υιοθετούν
χαρακτηριστικά από τα δε και οι ζυμώσεις που προκαλεί ο ανταγωνισμός δημιουργούν μοντέλα
που φιλοδοξούν να τοποθετηθούν στις «χαραμάδες» των κατηγοριών αυτών, όπως η άρτι
αφιχθείσα στέσιον έκδοση του Stilo.
ΤΟΣΟ στις μάλλον παρεξηγημένες στην ελληνική αγορά στέσιον βάγκον εκδόσεις όσο και στα
πολυμορφικά (MPV) το ζητούμενο είναι η πρακτικότητα και οι προσφερόμενοι χώροι για τους
επιβάτες και τις αποσκευές. Η καθεμία από τις δύο κατηγορίες προσεγγίζει, βέβαια, το
«θέμα» με το δικό της τρόπο. Παρ? όλα αυτά, όμως, δεν παύουν να έχουν κοινό παρονομαστή
τον τομέα των χώρων, ο οποίος τις κάνει να απευθύνονται λίγο έως πολύ στην ίδια μερίδα
του αγοραστικού κοινού. Όταν, όμως, η μια κατηγορία υιοθετεί χαρακτηριστικά από την άλλη,
τα πράγματα γίνονται αρκετά περίπλοκα, οι διαφορές μεταξύ των μοντέλων ―ίσως, και των
κατηγοριών― που προσφέρουν παραπλήσιες δυνατότητες αμβλύνονται και οι διαχωριστικές
γραμμές συγχέονται. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της στέσιον έκδοσης του Stilo, η
ονομασία της οποίας αφήνει σαφή υπονοούμενα για τις πολυμορφικές δυνατότητες στο
εσωτερικό του αυτοκινήτου. Η αντιπαράθεση του Multiwagon με έναν από τους
χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους των πολυμορφικών, την Picasso, εκτός από τη μεταξύ τους
σύγκριση, μπορεί να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύει και τη σύγκρουση ανάμεσα σε δυο «όμορες»
κατηγορίες.
Επί τη εμφανίσει
Ξεκινώντας από το νεοαφιχθέν ιταλικό, το προφίλ του δίνει την εντύπωση ότι προέκυψε από
την επιμήκυνση προς τα πίσω της 5θυρης έκδοσης, κάτι που από αισθητική άποψη, όμως, δεν
προκαλεί προβλήματα σε ό,τι έχει να κάνει με τη σχεδιαστική συνέχεια του επιπλέον όγκου.
Στην πέμπτη πόρτα υιοθετούνται σχεδιαστικά στοιχεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν
πρωτότυπα και το διαφοροποιούν ουσιαστικά από τις υπόλοιπες εκδόσεις του Stilo. Οι ώμοι
των πίσω φτερών, ενσωματώνοντας ένα μέρος των φωτιστικών σωμάτων, προεκτείνονται και στην
πίσω πόρτα, σχηματίζοντας ένα U στην κατάληξή τους, στη βάση του οποίου βρίσκεται η
ευμεγέθης αλλά και πρακτική χειρολαβή της πίσω πόρτας. Από την άλλη μεριά, το αμάξωμα
ενός όγκου της Picasso, λόγω του μικρότερου μήκους, μοιάζει πιο «μαζεμένο», ενώ, παρά τα
τρία χρόνια της παρουσία της στην αγορά, δεν έχει «ξεθωριάσει», δείχνοντας ακόμα σύγχρονο
και αρμονικό. Πάντως, και τα δύο αυτοκίνητα, σε γενικές γραμμές, έχουν αποφύγει τις
ιδιαιτερότητες και είναι σίγουρα αποδεκτά από την πλειονότητα των αγοραστών.
Στο εσωτερικό, το Multiwagon δε διαφέρει ουσιαστικά από τα υπόλοιπα Stilo. Ο σκούρος
διάκοσμος, η αναβαθμισμένη ποιότητα των υλικών και η προσεγμένη εργονομία, όπως ακριβώς
και στην υπόλοιπη γκάμα του Stilo, δημιουργούν ένα ευχάριστο περιβάλλον. Ανάλογα είναι τα
πράγματα και στην Picasso, η οποία, τουλάχιστον στην έκδοση της δοκιμής, ήταν «ντυμένη»
με ένα συνδυασμό μπεζ και καφέ αποχρώσεων, οι οποίες της προσδίδουν ένα χαρούμενο τόνο.
Επίσης, και τα δύο είναι ιδιαίτερα φωτεινά, κάτι που εξασφαλίζεται από τις μεγάλες
γυάλινες επιφάνειες, στην περίπτωση της Picasso, και από τη γυάλινη ηλιοροφή «Sky
Window», στο Multiwagon.
Kρίνοντας τους χώρους
Τόσο η Picasso όσο και το Multiwagon είναι «χτισμένα» πάνω στις πλατφόρμες των
αντίστοιχων μικρομεσαίων μοντέλων από τα οποία προέρχονται. Τo μεταξόνιο του Multiwagon
έχει παραμείνει στα 2.600 χλστ., όπως στις 3θυρες και 5θυρες εκδόσεις του Stilo, ενώ στην
Picasso, σε σχέση με τη «συμβατική» Xsara, έχει μεγαλώσει κατά 220 χλστ., φτάνοντας τα
2.760 χλστ. Παρά την αξιοσημείωτη αυτή διαφορά, οι φιλοξενούμενοι στο πίσω κάθισμα και
στις δύο περιπτώσεις δε θα προβληματιστούν με το διαθέσιμο χώρο για τα γόνατα, καθώς
υπάρχει ικανοποιητικό περιθώριο από τις πλάτες των εμπρόσθιων καθισμάτων. Όσον αφορά τo
εσωτερικό ύψος, το γαλλικό πολυμορφικό υπερέχει οριακά του ιταλικού στέσιον. Αντίθετα,
το διαθέσιμο πλάτος είναι ο μοναδικός σοβαρός περιορισμός που επιβάλλουν οι εσωτερικές
διαστάσεις του Multiwagon στο ενδεχόμενο μεταφοράς τριών ενηλίκων στο πίσω κάθισμα.
Εκτός από τους χώρους, όμως, ένας παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο και για τις δύο
κατηγορίες στις οποίες ανήκουν τα αντιπαρατιθέμενα μοντέλα είναι η πρακτικότητα. Η Fiat,
στον τομέα αυτό, δικαιολογεί το συνθετικό «multi» στην ονομασία του μοντέλου χάρη στη
δυνατότητα του πίσω καθίσματος να μετακινείται κατά αρκετά εκατοστά εμπρός πίσω. Το
γαλλικό αυτοκίνητο, αντίθετα, διαθέτει την κλασική λύση των τριών ανεξάρτητων καθισμάτων,
που προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία και πρακτικότητα. Παράλληλα, η Picasso πλεονεκτεί και
σε ό,τι αφορά τους αποθηκευτικούς χώρους για μικροαντικείμενα, που στην προκείμενη
περίπτωση είναι περισσότεροι και συνολικά μεγαλύτερης χωρητικότητας συγκριτικά με το
Multiwagon. Στο ιταλικό αυτοκίνητο εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένα
αναδιπλούμενο τραπεζάκι, πίσω από το κάθισμα του συνοδηγού. Τέλος, γαλλική επικράτηση
έχουμε και σε ό,τι έχει να κάνει με τη χωρητικότητα και την πρακτικότητα του πορτ
μπαγκάζ. Σε κανονικές συνθήκες, ο ορθογώνιος χώρος της Picasso αποθηκεύει 550 λίτρα
αποσκευών, 40 δηλαδή επιπλέον του Multiwagon, ενώ στην περίπτωση αναδίπλωσης ή αφαίρεσής
των καθισμάτων η διαφορά φτάνει τα 648 λίτρα (2.128 έναντι 1.480). Γαλλικό προβάδισμα
στον τομέα της πρακτικότητας έχουμε και στην περίπτωση αναδίπλωσης των καθισμάτων, καθώς
στο Multiwagon οι πλάτες των τελευταίων δεν ευθυγραμμίζονται με το δάπεδο του χώρου
αποσκευών. Eδώ, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην έκδοση Active των 1.600 κ.εκ.,
όπου δεν παρέχεται η δυνατότητα μετακίνησης του πίσω καθίσματος κατά το διαμήκη άξονα, το
κάτω μέρος των καθισμάτων ανασηκώνεται προς τα εμπρός, με αποτέλεσμα, όταν πέσει η πλάτη,
να δημιουργείται ένας επίπεδος και απόλυτα εκμεταλλεύσιμος χώρος φόρτωσης! Από εκεί και
πέρα, τώρα, το άνοιγμα της πέμπτης πόρτας φτάνει και στα δύο αυτοκίνητα αρκετά χαμηλά,
ενώ το ξεχωριστό άνοιγμα του παρμπρίζ στο Multiwagon αποτελεί ένα επιπλέον στοιχείο
πρακτικότητας.
Mε αντίπαλο το... βάρος
Καθώς τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα έχουν σκοπό να εξυπηρετούν μεγαλύτερες μεταφορικές
ανάγκες συγκριτικά με τις συμβατικές εκδόσεις τους, οι μεγαλύτεροι κινητήρες των 1.800
κ.εκ., με τους οποίους εφοδιάζονται το Multiwagon και η Picasso της δοκιμής μας,
ταιριάζουν καλύτερα στο χαρακτήρα τους, καθώς μπορούν να κινήσουν με μεγαλύτερη ευκολία
το παραπανήσιο βάρος που διαθέτουν. Παρά την ίδια χωρητικότητά τους, όμως, η διαφορά στην
απόδοση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την ονομαστική ισχύ, είναι αισθητή. Συγκεκριμένα, ο
κινητήρας του Multiwagon αποδίδει 133 ίππους στις 6.400 σ.α.λ., ενώ η απόδοση της Picasso
μένει στους 117 ίππους στις 5.500 σ.α.λ. Αντίθετα, η απόδοση της ροπής είναι ουσιαστικά
εφάμιλλη, με 16,5 χλγμ. στις 3.500 σ.α.λ. για το Fiat και 16,3 χλγμ. στις 4.000 σ.α.λ.
για τη Citroen. Σε τεχνολογικό επίπεδο τώρα, και οι δύο διαθέτουν 16βάλβιδες κεφαλές, ενώ
αυτός του Multiwagon υιοθετεί σύστημα μεταβολής του μήκους των αυλών εισαγωγής.
Στην πράξη, ο 1.800άρης της Fiat έχει να επιτελέσει δυσκολότερο έργο συγκριτικά με αυτόν
της Picasso, δεδομένου του κατά 140 κιλά μεγαλύτερου βάρους (1.385 κιλά) που πρέπει να
υπερνικήσει. Aμφότεροι, πάντως, ανταποκρίνονται άμεσα στις εντολές του οδηγού, χωρίς κενά
στην απόδοση, ενώ ο «Iταλός» επιδεικνύει μεγαλύτερη ελαστικότητα, αίσθηση, άλλωστε, που
αντανακλάται σε μεγάλο βαθμό και στις επιδόσεις. Aναλυτικά, στις ρεπρίζ από τα 80 έως τα
110 χλμ./ώρα με 3η και 4η σχέση τα δύο αυτοκίνητα είναι εφάμιλλα, με οριακό προβάδισμα
της Picasso (6,0 και 8,4 δλ. έναντι 6,2 και 8,6 δλ. αντίστοιχα για το Multiwagon), ενώ με
την 5η η ελαστικότητα του ιταλικού κινητήρα, συνεπικουρούμενη από την πιο πυκνή κλιμάκωση
του κιβωτίου ταχυτήτων, δημιουργεί εμφανείς διαφορές, που ξεπερνούν για την ίδια
διαδικασία τα 2,0 δλ. Στις επιταχύνσεις από στάση, η επικράτηση του Multiwagon είναι
εξίσου αισθητή, με 10,6 δλ. μέχρι τα 100 χλμ./ώρα και 32,1 δλ. για την κάλυψη χιλίων
μέτρων, όταν το γαλλικό αυτοκίνητο χρειάζεται 11,1 δλ. και 32,8 δλ. αντίστοιχα.
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, σε φυσιολογικές συνθήκες δεν παρουσιάζονται σημαντικές
διαφοροποιήσεις μεταξύ τους. Στη συγκριτική διαδρομή και τα δύο «έκαψαν» περίπου τα 11,5
λίτρα για κάθε 100 χλμ., ενώ και η μέση κατανάλωση της δοκιμής είναι παραπλήσια, όπως
φαίνεται και στο σχετικό πίνακα, κάτι που μπορεί να συνυπολογιστεί στα υπέρ του
Multiwagon, δεδομένου του βάρους του αμαξώματος και της κλιμάκωσης των σχέσεων.
Διαφορετική συνταγή
Σίγουρα δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές έχουν δώσει έμφαση στην
άνεση, την ασφάλεια και, γενικότερα, σε αυτό που αποκαλούμε φιλική οδική συμπεριφορά.
Ωστόσο, η τελική αίσθηση στην πράξη διαφέρει, καθώς οι μηχανικοί των δύο εταιρειών
ακολουθούν ξεχωριστές «συνταγές». Στο Multiwagon, όπου διατηρείται ο ημιάκαμπτος άξονας,
η ρύθμιση της ανάρτησης εξασφαλίζει πολύ καλή άνεση, επιτρέποντας, όμως, συγχρόνως την
εμφάνιση έντονων κλίσεων στις στροφές και ορισμένων νωχελικών αντιδράσεων του αμαξώματος
σε διαδοχικές στροφές. Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν επιφυλάσσει εκπλήξεις, καθώς υπό
πίεση εμφανίζει υποστροφικές τάσεις που ελέγχονται εύκολα από το ESP, που
συμπεριλαμβάνεται στο στάνταρντ εξοπλισμό της μοναδικής, όπως προαναφέραμε, έκδοσης
Dynamic των 1,8 λίτρων. Αντίθετα, η Picasso, με υστερούντες βραχίονες στον πίσω άξονα,
πετυχαίνει έναν καλύτερο συνδυασμό άνεσης και οδικής συμπεριφοράς, όντας σαφώς πιο
«σφικτή» από τον αντίπαλό της, χωρίς παράλληλα να υστερεί σε άνεση. Οι κλίσεις στις
στροφές είναι αισθητές, αλλά ηπιότερες συγκριτικά με το ιταλικό αυτοκίνητο, ενώ το
αμάξωμα υπακούει πιο άμεσα στις αλλαγές πορείας. Σε γενικές γραμμές, η Picasso εμφανίζει
πιο ευχάριστη οδική συμπεριφορά, χάρη και στην καλύτερη αίσθηση του τιμονιού της. Σε ό,τι
αφορά τα φρένα, το προβάδισμα ανήκει σε αυτά του Multiwagon, αφού η απόδοσή τους
υπερτερεί της αντίστοιχης της Picasso, που στον τομέα αυτό βρίσκεται στο μέσο όρο.
Αντί συμπεράσματος
Το Stilo Multiwagon αποτελεί σίγουρα έναν υπολογίσιμο αντίπαλο, που μπορεί να διαγράψει
μια αξιόλογη εμπορική πορεία. Παρά το μεγάλο βάρος του αμαξώματος, επιτυγχάνει πολύ καλές
επιδόσεις (ακόμα και με μέτρο σύγκρισης το 3θυρο Stilo με τον αντίστοιχο κινητήρα), ενώ
τα πολυμορφικά χαρακτηριστικά προεκτείνουν την πρακτικότητά του συγκριτικά με τα «κοινά»
στέσιον. Eπίσης, η μοναδική του έκδοση περιλαμβάνει σαφώς πιο πλήρη εξοπλισμό σε σχέση με
την Picasso, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην ασφάλεια, όπως φαίνεται και στο «Xρώμα του
χρήματος». Με δεδομένο, όμως, το προβάδισμά του στους τομείς της πολυμορφικότητας και της
ευρυχωρίας, σε συνδυασμό με τα καλά οδικά χαρακτηριστικά που προσφέρει, το γαλλικό
αυτοκίνητο αποδεικνύεται πιο ομοιογενές και ολοκληρωμένο ως σύνολο._ 4Τ
Το χρώμα του χρήματος
To Fiat Stilo Multiwagon 1.8 διατίθεται αποκλειστικά στην έκδοση Dynamic. Σε αυτήν
περιλαμβάνονται, εκτός από τους συνήθεις ηλεκτρομηχανισμούς άνεσης, ABS, ESP, έξι
αερόσακοι (μετωπικοί, πλευρικοί και οροφής), αυτόματος κλιματισμός δύο περιοχών και
ραδιο-CD. Το κόστος του αυτοκινήτου προσδιορίζεται στα 20.570 ευρώ. Αντίθετα, η Picasso
διατίθεται σε δύο εκδόσεις, την πιο προσιτή Luxe και την Exclusive, με κόστος 19.290 και
20.060 ευρώ αντίστοιχα (ή 20.250 ευρώ για την τελευταία, όταν διαθέτει Cruise Control).
Πάντως, από τον κατάλογο της έκδοσης Exclusive απουσιάζουν το ESP και οι αερόσακοι
οροφής, ενώ περιλαμβάνονται οι ζάντες αλουμινίου, στοιχείο προαιρετικό για το Stilo. H
έτσι και αλλιώς πολύ μικρή διαφορά τιμής υπέρ της Picasso, λοιπόν, δεν μπορεί να
αποτελέσει ισχυρό κριτήριο. Αντίθετα, αποδεικνύεται μάλλον πλεονέκτημα για το ιταλικό
αυτοκίνητο, αφού διαθέτει καλύτερο «πακέτο» ασφάλειας, στοιχείο σαφώς πρωτεύουσας
σημασίας.
Citroen Picasso 1.8
ΥΠΕΡ
ΟΔΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ
ΧΩΡΟΙ
KATA
EΠIΔOΣEIΣ
Fiat Stilo MultiWagon 1.8
ΥΠΕΡ
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
ΦΡΕΝΑ
KATA
ΚΛΙΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΣΤΡΟΦΕΣ
ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΙΜΟΝΙΟΥ
FIAT MULTIWAGON 1.6
Αν τα περίπου 20.000 ευρώ, που κοστίζει το Multiwagon με τον κινητήρα των 1.800 κ.εκ.,
ξεπερνούν τα περιθώρια ενός μέσου «οικογενειακού» προϋπολογισμού, η Fiat διαθέτει την
εναλλακτική λύση της μικρότερης, όσον αφορά τον κινητήρα, έκδοσης, η οποία σε όλους τους
τομείς, εκτός βέβαια από τις επιδόσεις, διατηρεί τα χαρακτηριστικά του μεγαλύτερου
αδελφού. Το επίμαχο σημείο, λοιπόν, της έκδοσης δεν είναι άλλο από το μηχανικό σύνολο των
1.600 κ.εκ. Eδώ, η ισχύς φτάνει τους 103 ίππους/5.750 σ.α.λ., η ροπή τα 14,8 χλγμ./4.000
σ.α.λ., ενώ το βάρος του αυτοκινήτου, σύμφωνα με τα στοιχεία του κατασκευαστή, είναι
σημαντικά μειωμένο (1.285 κιλά). Eπίσης, η κλιμάκωση του κιβωτίου, παρά την ίδια τελική
σχέση μετάδοσης, έχει υποστεί τις απαιτούμενες τροποποιήσεις, με κυριότερη αυτήν της 4η
σχέσης, η οποία είναι σημαντικά πιο κοντή συγκριτικά με την ίδια σχέση του 1.8 (26,4
χλμ./ώρα έναντι 31,2 χλμ./ώρα, αντίστοιχα, για κάθε 1.000 σ.α.λ.). Οι επιδόσεις, λοιπόν,
είναι μεν υποδεέστερες σε σχέση με αυτές του Multiwagon 1.8, όμως δεν είναι υποτονικές.
Mάλιστα, υπερτερούν των αντίστοιχων του 5θυρού Stilo με τον ίδιο κινητήρα. Για την
επιτάχυνση από στάση μέχρι τα 100 χλμ./ώρα χρειάζονται 12,3 δλ., ενώ στις ρεπρίζ, όπως
φαίνεται και στο σχετικό πίνακα, οι διαφορές σε σχέση με αυτές που επιτυγχάνει το
«μεγαλύτερο» Multiwagon γίνονται αισθητές στις μεγαλύτερες σχέσεις του κιβωτίου. Tέλος,
το «μικρό» Multiwagon με τον ίδιο εξοπλισμό (Dynamic) κοστίζει 17.700 ευρώ (ή 2.700 ευρώ
λιγότερα από το 1.8). Βέβαια, υπάρχει και μια ακόμη έκδοση, η πιο προσιτή Active, που
στοιχίζει 16.200 ευρώ, όμως δε διαθέτει ορισμένες από τις πολυμορφικές προεκτάσεις της
έκδοσης Dynamic.